Begin deze eeuw hebben Fons (Barmhartige Stede) en ondergetekende Herman (Binkenstad) als startgidsen bij Verhoeven Autocarreizen de één- en meerdaagse fietsactiviteiten opgestart.
Eén van onze eerste fiets-driedaagsen speelde zich af in beide Limburgen met fietshotelverblijf in Maaseik.
De tweede dag trapten wij als koninginnenrit een drielandentocht (BeNeDu). Op de Maaseikse markt bewondering voor standbeeld Lam Gods schilders Jan en Hubert Van Eyck (daar geboren alhoewel Arendonk dat ook claimt).
Na Maasoversteek bezoeken wij in ‘t Nederlandse Echt het nieuwe museum over ‘De Vrouw’ (viel ook bij de mannen echt mee). We bemerken in Susteren (smalste strook Nederland ingeklemd tussen België en Duitsland) een man op wandel met zijn grote hond.
Mijnheer hoe heet uw hond? Pietje! Verder in ‘t Duitse Tüddern (bekend safariparkdorp) een man met een piepklein hondje. Mijnheer hoe heet uw hond? Goliath!
We rijden de Nederlandse stad Sittard binnen en maken een groepsfoto op het Schouwburgplein met het reuzebeeld van Toon Hermans (daar geboren).
2000: Toon Hermans (1916-2000)
Toon Hermans kende in zijn jeugd alle kanten van het leven, vooral de donkere. Zijn ouders waren eerst steenrijk, dan straatarm. Hij verloor zijn vader op z’n 12de, zijn moeder was depressief. Maar Toon vond een uitweg in schrijven, humor, zingen en optreden. Hij was uitvinder van de ‘onemanshow’ in de Benelux, schreef tientallen versjes, liedjes en conferences, was kampioen van de timing. En één van de eersten wiens shows massaal op televisie werden bekeken.
Toon Hermans. FOTO: HOLLANDSE HOOGTE / FRANS SCHELLEKENS
Naast zijn theaterwerk, gedichten en populaire levenswijsheden was hij ook een begenadigd schilder. Hij kon als geen ander mensen doen lachen én nadenken. Na zijn dood regende het superlatieven: ‘de allergrootste’, ‘de kampioen van de kolder’, ‘de tovenaar van de eenvoud’… Of zoals hij zelf zei: ‘de filosoof van de kleine man’.
Na de middagstop gaan wij hem opzoeken op het plaatselijk mega-kerkhof (+ 2000, 84 jaar oud). Na meermaals vragen en puzzelen vinden wij eindelijk zijn graf: een sobere platte zerk met de namen Toon en Rietje en de jaartallen. Een gedenkplaatje vermeldt: “Hier rust de clown van God”. Even herinneren we aan zijn allereerste optreden toen drie mensen kwamen kijken!
Wij bezoeken ook de rijkversierde basiliek O.L.Vrouw van het H. Hart die de eerste kerk was in Nederland die de titel basiliek kreeg.
Verder het Limburgs hooggebergte in met de koninginnecol ‘De Kolleberg’ (die naam waardig). Ieder op eigen kracht. Boven verzamelen wij en lassen een ruime rustpauze in genaamd DS met DS (drugstop met druivensuiker!).
Verder door de mooie natuurgebieden van Graetheide en Limbrichterbos. Op onze namiddag-rust-drinkstop zit daar op ‘t terras ook de look-a-like (als 2 druppels water) van Carl Huybrechts. Die wou maar wat graag met Geert (van ons peloton die er ook wat op lijkt) op de foto. Ook maken we daar kennis met het Limburgs volksspel ‘Beugelen’.
In Grevenbricht zorgt de overzetboot voor de landenwissel en in Dilsen-Stokkem museum De Wissen voor een warme Limburgse ontvangst en een gevarieerd leerrijk bezoek over alle facetten van de Maas.
Langs uitgestrekte waterpartijen (grindontginningen nu recreatief) gebruik) arriveren we aan onze laatste halteplaats Mariaal bedevaartoord Heppeneert, druk bezocht vertelt ons de deken-gids, zelfs regelmatig incognito door aartsbisschop Godfried Danneels.
Gelukkig was in ons fietshotel het avondeten kwalitatief en kwantitatief om te watertanden na deze superfietsdag!
